เมื่อมีคนบอกว่า การตีขวานไม่ใช่กิจของสงฆ์ หลวงปู่เจี๊ยะเลยตอบกลับไปเเบบนี้
กิจวัตรที่หลวงปู่เจี๊ยะทำเป็นประจำคือการตีขวานเหล็ก ทั้งใช้เองและให้เป็นทาน ท่านว่าเป็นการตีกิเลสความเกียจคร้านออกจากตัว และนำมาพิจารณาเป็นธรรมก็ได้เหมือนกัน เมื่อมีลูกศิษย์ถามว่า ทำไมชอลตีขวาน ท่านตอบว่าเคยซื้อขวานมาแล้วมันไม่คม ฟันไม่เข้าเจ็บใจ จึงเอาแหนบรถสิบล้อมาตีเองเลย คมกว่าอีก
เมื่อถามว่าผิดข้อวัตรปฏิบัติ หรือเปล่า ท่านก็ตอบว่าไม่ผิดหลอก ไม่เห็นมีวินัยข้อไหนห้ามพระตีขวาน
และศิษย์ถามต่อว่า บางคนเขาว่าท่านทำในเรื่องที่ไม่ใช่กิจของสงฆ์ ท่านจึงตอบว่า ฮือ ทำไมจะไม่ใช่ เราเป็นพระสงฆ์ เอามาตีเอง จะไปผิดอะไร ไม่ได้ไปฆ่าสัตว์ตัดชีวิตทำบาปทำกรรมอะไรนี่นา มันจะบาปได้ยังไง ไม่บาป พระสงฆ์ตีเองกับมือ จะไม่ใช่กิจของสงฆ์ได้ยังไง
ประโยคเด็ดของหลวงปู่เจี๊ยะ
ในพรรษาแรกของการบวช ท่านเกิดความขี้เกียจและมักจะหลบนอน พอมาถึงกลางพรรษาท่านก็มานึกตำหนิตัวเอง ว่าเรากินข้าวชาวบ้านแล้ว ทำไมถึงมาขี้เกียจอย่างนี้ มันเหมาะสมแล้วหรือสำหรับนักบวชที่สละบ้านเรือนออกมา แต่ก่อนทำงานหนักๆแจวเรือทั้งวันยังทำได้ พระแบบเรานี้จะต่างอะไรกับฆราวาสหัวดำๆ เราทำแบบนี้ควรแล้วหรือที่ให้ญาติโยมเขากราบไหว้บูชา ท่านจึงด่าตัวเองดังๆในใจว่า “ ไอ้ห่า...มึงเป็นพระให้เขากราบไหว้ แล้วมึงภาวนานั่งสู้โยมแก่ๆไม่ได้ แล้วมึงจะบวชมาทำไม
